حق تقدم در دریافت سرمایه اولیه
یکی از شروطی که معمولا سرمایه گذاران در زمان سرمایه گذاری در قرارداد خود قرار می دهند حق تقدم در دریافت سرمایه اولیه در صورت انحلال شرکت است. معمولا این شرط زمان سرمایه گذاری در شرکت های استارتاپی تنظیم می گردد.
این شرط هنگام تسویه و انحلال شرکت اهمیت خود را نشان می دهد و در صورتی که زمان تنظیم آن دقت کافی معمول نگردد می تواند باعث زیان هنگفتی به سهامداران عادی گردد.
برای درک بهتر موضوع ابتدا می بایست ساز و کار قانونی چنین شروطی را در قوانین مربوطه بررسی نمود. برای استفاده از این ظرفیت می توان از تاسیس حقوقی سهام ممتاز مندرج در لایحه اصلاح قانون تجارت مصوب ۲۴/۱۲/۱۳۴۷ می باشد پس سهام ممتاز صرفا در شرکت های سهامی اعم از شرکت سهامی خاص یا شرکت سهامی عام قابل اعمال است
سهام ممتاز
سهام ممتاز به سهامی گفته می شود که برای این نوع از سهام امتیازاتی بیشتر از سهام عادی در نظر گرفته می شود مانند :
دریافت سود بیشتر
موسسین یا سهامداران به هر علتی توافق نمایند در صورت سود دهی شرکت به عده ای از سهامداران دارای سهام ممتاز درصدی بیشتر از سود شرکت و میزان سهامی که در اختیار دارند سود پرداخت گردد و یا
حق تقدم در دریافت سرمایه اولیه
سهامداران می توانند توافق نمایند که در صورت انحلال شرکت پس از پرداخت دیون و بدهی شرکت ابتدا سهامداران ممتاز سهم خود را برداشت نمایند و در صورتی که اموال شرکت مانده ای داشته باشد بین سایر سهامداران تقسیم گردد و یا سهم بیشتری از اموال شرکت به سهامداران ممتاز تعلق بگیرد در این فرض ممکن است اموال شرکت تکاپوی پرداخت سهم تمامی سهامدارن را ندهد و پس از برداشت میزان سهم سهامداران ممتاز مالی برای تقسیم بین سهامداران عادی وجود نداشته باشد و متحمل ضرر گردند.
و سایر امتیازاتی که می توان در نظر گرفت.
مقرر نمودن سهام ممتاز
برای ایجاد سهام ممتاز حسب ماده ۷ لایحه اصلاح قانون تجارت در زمان ثبت شرکت توسط موسسین شرکت و حسب ماده ۴۲ لایحه اصلاح با تصویب مجمع عمومی فوق العاده تا پیش از انحلال شرکت می توان سهام ممتاز برای سهامدارن ایجاد نمود.
آرش علیزاده نیری
وکیل پایه یک دادگستری
وکیل استارت آپ
